بررسی اینکه شرکتها چگونه تصمیم دارند از سرویس‌های کلود استفاده کنند، سخت است اما در عین حال بازار سرویس‌های کلود نیز به سرعت در حال رشد است. طبق تحقیقات، ۱۲ درصد شرکتها تصمیم دارند به سازمان‌هایی تبدیل شوند که سرویس‌های خود را از کلود دریافت می‌کنند (Cloud-First). یک سوم هم به نوعی از حجم‌های کاری کلود استفاده می‌کنند. یک چهارم هم هرگز چنین تصمیمی ندارند.
راهکار رایانش ابری، آری یا خیر
البته در این زمینه باید بررسی کرد که چه کسی از داخل سازمان یا شرکت به این مساله پاسخ می‌دهد. تمام هزینه‌هایی که برای کلود صرف میشود تنها محدود به ادمین نیست و از آنجاییکه اساسا اتصال به سرویس‌های کلود آسان است، مدیران عامل شرکتها میتوانند شروع به استفاده از آن کنند و هزینه آن را از بودجه شخصی خود بپردازند و نیازی به اعمال تغییرات در بخش IT نیست. این کار اگر چه سرعت را در کسب‌وکار بالا می‌برد اما اگر استفاده از اپ‌ها مدیریت نشوند، ریسک‌های امنیتی ایجاد خواهد شد.
نوع اپلیکیشن‌ها هم در تصمیم‌گیری برای استفاده از کلود (Cloud Adoption) تاثیر دارند. مثلا استفاده از ایمیل مبتنی بر کلود، بسیار راحت‌تر از سیستم مالی جدید است. بر همین اساس، شرکتها در استفاده از ابزار ارتباطی مبتنی بر کلود، بکاپ‌گیری و Disaster Recovery تمایل به استفاده از کلود دارند اما تمایلی به استفاده از کلود در SCM یا Supply Chain Management ندارند.
پی دی اف: هر آنچه که باید درباره رایانش ابری بدانید
تطبیق بودجه IT با رایانش ابری
رایانش ابری باعث میشود تا هزینهای که برای CAPEX یا Capital Expenditure صرف میشود را صرف OPEX یا Operating Exenditure کنید. مانند شرکتهایی که رایانش را به صورت سرویس میخرند و سرور فیزیکی خریده نمیشود. با این روش شرکتها میتوانند از هزینههای بالای IT جلوگیری کنند. پس استفاده از کلود، هزینه کمتری در بر دارد.
مدیران به منظور افزایش انعطاف‌پذیری و کاهش هزینهها تمایل به استفاده از سرویسها و زیرساخت کلود دارند. البته رایانش ابری همیشه و الزاما به معنی ارزان‌تر بودن نسبت به زمانی که اپ‌ها را In-House داریم، نیست.
اپلیکیشن‌هایی که قدرت پردازشی ثابت یا قابل پیش‌بینی نیاز دارند، حداقل از نظر قدرت پردازشی، ممکن است ارزان‌تر از زمانی که به صورت In-House هستند، باشند.
چگونه تصمیم به مهاجرت به کلود بگیریم؟
برای انتقال سیستمها به کلود باید یک Business Case طراحی کرد که در آن هزینههای مهاجرت به کلود، تخمین زده میشود. این هزینهها شامل هزینه انتقال سیستمها، هزینه اجرای سرویسها در کلود پس از مهاجرت است که باید با هزینههای نگهداری سیستمها به صورت In-House مقایسه شود.
اول از همه باید هزینه زیرساخت موجود را در بیاورید که شامل موارد مختلفی است:
- هزینه سخت‌افزار فیزیکی: شامل سرورها و اجزایش مانند پردازنده و تعداد هسته و حافظه و همچنین استوریج است.
- هزینه تامین اتاق سرور
- هزینه تامین امنیت: در برابر حوادث طبیعی، دزدی، صدمات فیزیکی و …
- هزینه تامین و آپدیت نرم‌افزارها
- هزینه نگهداری و تامین
- زمان لازم برای خرید و راه‌اندازی
- هزینه اپلیکیشن‌ها: آیا قصد کنار گذاشتن آنها را دارید و یا می‌خواهید بدون تغییر، آنها را در کلود، دوباره هاست کنید (Re-host). و یا آنها را کاملا برای کلود Rebuild کنید یا کلا پکیج جدید SaaS بخرید که هزینه متفاوتی دارد.
- هزینه راه‌اندازی و کار در دیتاسنترها مانند اجاره بها.
- هزینه انسانی
- استفاده از راهکارهایی که امکان ارایه سریع‌تر سرویس‌های جدید را فراهم کند.
در Business Case باید به این نکته نیز توجه داشت که نقاط ضعفی نیز وجود دارد، مثلا اینکه مجبور باشید در زیرساخت تکنولوژی خود تنها به یک تولیدکننده نیاز داشته باشید.
امنیت در رایانش ابری
بسیاری از شرکتها نگران امنیت در سرویس‌های ابری هستند هرچند که رخنه امنیتی بسیار نادر است. امنیتی که از رایانش ابری انتظار دارید بستگی به امنیتی دارد که سیستم‌های شما در حال حاضر دارند. نگرانی امنیتی در سیستم‌های In-House که توسط تیم انسانی و ابزارهای بسیار، مدیریت می‌شوند، بسیار بیشتر از سیستم‌هایی است که توسط مهندسینی که کلود را ارایه می‌دهند است چرا که تنها وظیفه این مهندسین، حفاظت از آن زیرساخت است.
نگرانی امنیتی در شرکتهایی که اطلاعات و داده‌هایشان را بین چندین سرویس ابری جابجا می‌کنند، کماکان وجود دارد که منجر به ظهور ابزارهای امنیتی کلود شده است. این ابزارها انتقال داده به / از کلود و بین پلت‌فرم‌های کلود را مانیتور می‌کنند و میتوانند استفاده‌های شرورانه از اطلاعات در کلود، دانلودهای نامعتبر و بدافزارها را تشخیص دهند. اما وجود این ابزارها بر روی کارایی و اقتصاد تاثیر دارند و باعث کاهش ۵ تا ۱۰ درصدی نرخ بازگشت سرمایه (ROI) برای کلود می‌شوند. سه سرویس ابری هوشمند که کسب‌وکار شما را امن‌تر می‌کنند:
- INTERMEDIA SECURISYNC
- EGNYTE PROTECT
- NERDIO FOR AZURE
